J\u00f3zef<\/figcaption><\/figure><\/td>\n<\/tr>\n<\/tbody>\n<\/table>\nWspomnienie o rodzinie J\u00f3zefy z Patulskich i J\u00f3zefie Obora.<\/h3>\n
J\u00f3zefa Patulska jako \u00f3sme kolejne dziecko Marcina i Marii Patulskich przysz\u0142a na \u015bwiat w 1913 r. By\u0142a najm\u0142odsza c\u00f3rk\u0105 jako \u017ce po niej urodzi\u0142 si\u0119 jeszcze tylko najm\u0142odszy brat W\u0142adek. Lata dzieci\u0144stwa i m\u0142odo\u015bci sp\u0119dzi\u0142a w domu rodzinnym w Woli Rad\u0142owskiej pomagaj\u0105c przy pracach w gospodarstwie rolnym rodzic\u00f3w. J\u00f3zef Obora urodzi\u0142 si\u0119 w G\u00f3rce k. Szczurowej. B\u0119d\u0105c ma\u0142ym ch\u0142opcem prze\u017cywa tragedi\u0119 rodzinna jak\u0105 by\u0142a \u015bmier\u0107 lub zagini\u0119cie ojca pracuj\u0105cego na kolei. Zagadka jego zagini\u0119cia nigdy nie zosta\u0142a wyja\u015bniona. Tragedi\u0119 t\u0105 przezywa bardzo r\u00f3wnie\u017c jego mama, kt\u00f3ra podj\u0119\u0142a decyzj\u0119 po zagini\u0119ciu m\u0119\u017ca o przeniesieniu si\u0119 do Woli Rad\u0142owskiej. Co by\u0142o powodem, \u017ce wybra\u0142a Wol\u0119 Rad\u0142owsk\u0105 nie wiadomo. I tak to J\u00f3zef wraz z rodze\u0144stwem zamieszkuje w Woli Rad\u0142owskiej w ma\u0142ym domu kupionym przez mam\u0119. J\u00f3zef gdy podr\u00f3s\u0142, aby pom\u00f3c rodzinie najmuje si\u0119 do pracy na roli u bogatych gospodarzy, a u jednego z nich Marcina Patulskiego pracuj\u0105c tam i mieszkaj\u0105c poznaje swoja przysz\u0142a \u017con\u0119 J\u00f3zef\u0119. Ich znajomo\u015b\u0107 przeradza si\u0119 w wielk\u0105 mi\u0142o\u015b\u0107 gdy\u017c przetrwa\u0142a czas w kt\u00f3rym J\u00f3zef zosta\u0142 wys\u0142any na roboty przymusowe do Niemiec a J\u00f3zefa ca\u0142e 5 lat czeka\u0142a na niego, cho\u0107 staraj\u0105cych si\u0119 o jej r\u0119k\u0119 kawaler\u00f3w nie brakowa\u0142o. I tak po 5 latach wraca J\u00f3zef i w 1945 roku bierze \u015blub ze swoj\u0105 ukochan\u0105 w domu rodzinnym J\u00f3zefy czyli mojej mamy. Po \u015blubie tata i mama zamieszkuj\u0105 w domu rodzinnym mamy na Woli Rad\u0142owskiej 50. W tym czasie m\u00f3j dziadek ju\u017c nie \u017cyje gdy\u017c zmar\u0142 w 1939 roku, a wi\u0119c tato zostaje gospodarzem i zaczyna z mam\u0105 nowe \u017cycie naznaczone praca na gospodarstwie i na roli. W domu tym, kt\u00f3ry do tej pory istnieje przychodz\u0119 na \u015bwiat, a 4 lata p\u00f3\u017aniej m\u00f3j brat J\u00f3zek. By\u0142o to ju\u017c trzecie imi\u0119 J\u00f3zef w naszej rodzinie. Warunki \u017cycia by\u0142y chyba jak wsz\u0119dzie ci\u0119\u017ckie. W stajence przylegaj\u0105cej do domu pami\u0119tam, \u017ce w blaszanej wannie zwanej szaflikiem byli\u015bmy z bratem k\u0105pani w wodzie zagnanej w tzw. parniku. (to taki piec przeznaczony do gotowania ziemniak\u00f3w dla zwierz\u0105t domowych) Czas up\u0142ywa\u0142 nam na pracy na roli i w gospodarce oraz na nauce w szkole podstawowej, a potem liceum. Cz\u0119sto aby pom\u00f3c w bud\u017cecie rodzinnym chodzili\u015bmy na grzyby i jagody do pobliskiego lasu. Pami\u0119tani te\u017c babci\u0119 Marysi\u0119, kt\u00f3ra z nami mieszka\u0142a jak nas cz\u0119stowa\u0142a czekolada otrzyman\u0105 w paczce z USA od syna Franka, kt\u00f3rego od chwili wyjazdu za chlebem do Ameryki wi\u0119cej nie zobaczy\u0142a. Do dzi\u015b czuj\u0119 smak tej czekolady.
\nTata by\u0142 bardzo pracowity. Wstawa\u0142 latem nawet o 3-ciej godzinie gdy\u017c posiadaj\u0105c konia w gospodarstwie wykonywa\u0142 szereg rob\u00f3t polowych tak u siebie jak u innych gospodarzy, a i te\u017c w odleg\u0142ych wioskach jak np. w Niwce w gospodarstwie mojego wujka Staszka. Wraca\u0142 z tych rob\u00f3t bardzo p\u00f3\u017ano. Pracowito\u015b\u0107 ojca by\u0142a tak du\u017ca, \u017ce nie pami\u0119tam \u017ceby robi\u0142 co\u015b innego, lub gdzie\u015b by\u0142 itp. Zim\u0105 pracowa\u0142 w lesie wyci\u0105gaj\u0105c ko\u0144mi k\u0142ody drzewa po zr\u0119bie. Dla taty praca, konie i gospodarka by\u0142a chyba ca\u0142ym sensem \u017cycia. By\u0142 osoba surow\u0105, bez wielkich czu\u0142o\u015bci. Wychowywa\u0142a nas mama, kt\u00f3ra by\u0142a bardzo ciepl\u0105 osoba do kt\u00f3rej zawsze mogli\u015bmy si\u0119 schowa\u0107 przed tat\u0105 gdy cos przeskrobali\u015bmy z bratem. Mama r\u00f3wnie\u017c ci\u0119\u017cko pracowa\u0142a aby podreperowa\u0107 bud\u017cet, chodzi\u0142a na rynek rad\u0142owski na jarmark aby tam sprzeda\u0107 mas\u0142o, jaja czy sery. Zawsze nam cos kupowa\u0142a, dlatego czekali\u015bmy z ut\u0119sknieniem kiedy wr\u00f3ci.
\nCzas p\u0142yn\u0105\u0142, pory dnia i roku wyznacza\u0142y tempo i rytm \u017cycia. Przyszed\u0142 czas gdy odesz\u0142a babcia od nas- cicho, spokojnie tak jakby zasn\u0119\u0142a. My\u015bmy dorastali, chodzili\u015bmy do szk\u00f3\u0142 wchodz\u0105c sami w doros\u0142e \u017cycie. I tak jak nasi dziadkowie czy pradziadkowie odeszli od nas tak moi rodzice z biegiem lat coraz starsi \u017cegnali si\u0119 poma\u0142u z nami id\u0105c tani gdzie wierzymy, \u017ce s\u0105 czyli do Boga. Bardzo wa\u017cnym wydarzeniem w \u017cyciu naszej rodziny by\u0142a sprzeda\u017c domu, tego w kt\u00f3rym wszystkie dzieci dziadka Marcina i babci Marysi przysz\u0142y na \u015bwiat. Ten ponad stu letni dom stoi do dzi\u015b. Posiada ten sam numer 50. Ten plac na kt\u00f3rym od paruset lat \u017cy\u0142 r\u00f3d Patulskich zosta\u0142 sprzedany w 1983 roku rodzinie Twarog\u00f3w. Wolanom, kt\u00f3rzy do tej pory tam mieszkaj\u0105. W chwili sprzeda\u017cy dom posiada\u0142 kuchnie w kt\u00f3rej praktycznie toczy\u0142o si\u0119 nasze \u017cycie oraz tzw. wielk\u0105 izb\u0119, kt\u00f3ra wcale taka wielka nie by\u0142a, ale tak j\u0105 nazywano. Za sprzedany dom, oszcz\u0119dno\u015bci rodzic\u00f3w oraz zarobione pieni\u0105dze mojego m\u0119\u017ca w USA, zosta\u0142 wybudowany nowy, z wszelkimi wygodami dom murowany w Rad\u0142owie przy ul. Wole\u0144skiej w odleg\u0142o\u015bci 2 km od rodzinnego gniazda moich rodzic\u00f3w. Rodzice zamieszkali z nami w nowym domu, ale t\u0119sknota za tym starym domem, gdzie zrodzi\u0142a si\u0119 ich mi\u0142o\u015b\u0107 i sp\u0119dzili wi\u0119kszo\u015b\u0107 swego \u017cycia pozosta\u0142a w ich sercach. Cz\u0119sto odwiedzali stary dom bo cz\u0119\u015b\u0107 \u017cycia swego tam zostawili.
\nPrzyszed\u0142 czas w kt\u00f3rym tato odszed\u0142 od nas. W domu w\u015br\u00f3d najbli\u017cszych w 1993 roku w ostatnich dniach \u017cycia bardzo cierpia\u0142 na chorob\u0119 raka krtani. Mama \u015bmier\u0107 taty bardzo prze\u017cy\u0142a, ju\u017c nigdy nie by\u0142a taka radosna jak kiedy\u015b. \u017by\u0142a jeszcze 7 lat, ca\u0142y czas chorowa\u0142a na astm\u0119. Pod koniec \u017cycia r\u00f3wnie\u017c traci\u0142a \u015bwiadomo\u015b\u0107. Umar\u0142a w nowym naszym domu w 2000 roku. Rodzice zostali pochowani we wsp\u00f3lnej mogile razem z rodzicami mamy \u2014Marcinem i Mari\u0105. Je\u017celi tam gdzie\u015b w niebie, gdzie jest tylko odpoczynek, to martwi\u0119 si\u0119 o tat\u0119, czy szcz\u0119\u015bliwy jest bez swoich koni i pracy na roli, kt\u00f3r\u0105 ukocha\u0142 w \u017cyciu tak bardzo. Ale my\u015bl\u0119 \u017ce jakie\u015b zaj\u0119cie tam dla niego si\u0119 znalaz\u0142o, a mama mu w tym te\u017c pewnie pomaga. Po trudach \u017cycia niech dobry B\u00f3g da Wam wieczne szcz\u0119\u015bcie.<\/p>\n
Opracowa\u0142a c\u00f3rka Maria Maj.<\/p>\n","protected":false},"excerpt":{"rendered":"
oraz ich dzieci Wspomnienie o rodzinie J\u00f3zefy z Patulskich i J\u00f3zefie Obora. J\u00f3zefa Patulska jako \u00f3sme kolejne dziecko Marcina i Marii Patulskich przysz\u0142a na \u015bwiat w 1913 r. By\u0142a najm\u0142odsza c\u00f3rk\u0105 jako \u017ce po niej urodzi\u0142 si\u0119 jeszcze tylko najm\u0142odszy brat W\u0142adek. Lata dzieci\u0144stwa i m\u0142odo\u015bci sp\u0119dzi\u0142a w domu rodzinnym w Woli Rad\u0142owskiej pomagaj\u0105c przy … Czytaj dalej R\u00f3d J\u00f3zefa i J\u00f3zefy (z d. Patulska) Obor\u00f3w<\/span> →<\/span><\/a><\/p>\n","protected":false},"author":1,"featured_media":0,"parent":0,"menu_order":0,"comment_status":"closed","ping_status":"closed","template":"","meta":[],"_links":{"self":[{"href":"http:\/\/rodpatulskich.pl\/wp-json\/wp\/v2\/pages\/522"}],"collection":[{"href":"http:\/\/rodpatulskich.pl\/wp-json\/wp\/v2\/pages"}],"about":[{"href":"http:\/\/rodpatulskich.pl\/wp-json\/wp\/v2\/types\/page"}],"author":[{"embeddable":true,"href":"http:\/\/rodpatulskich.pl\/wp-json\/wp\/v2\/users\/1"}],"replies":[{"embeddable":true,"href":"http:\/\/rodpatulskich.pl\/wp-json\/wp\/v2\/comments?post=522"}],"version-history":[{"count":7,"href":"http:\/\/rodpatulskich.pl\/wp-json\/wp\/v2\/pages\/522\/revisions"}],"predecessor-version":[{"id":827,"href":"http:\/\/rodpatulskich.pl\/wp-json\/wp\/v2\/pages\/522\/revisions\/827"}],"wp:attachment":[{"href":"http:\/\/rodpatulskich.pl\/wp-json\/wp\/v2\/media?parent=522"}],"curies":[{"name":"wp","href":"https:\/\/api.w.org\/{rel}","templated":true}]}}
![](\"http:\/\/rodpatulskich.pl\/wp-content\/uploads\/2017\/01\/jozef-1.jpg\")
<\/a>